فروشگاه دخترانه

مهمترين عمل تربيتي و پرورشي در مدرسه و در همهي زمينهها بويژه در زمينه تأمين بهداشت رواني كودك، بازي است. دكتر حيدر اسالمي اظهار مي دارد كه از ديدگاه روانشناسي بازي كار كودك ا ست و بر همه ي جنبههاي ر شد كودك از جمله جنبه هاي بهدا شتي و رواني كودك مؤثر ا ست. به خ صوص بازي ج سماني كه باع ث چاالكي، افزايش مهارت حركتي و ر شد و تقويت سي ستم ع صبي 4 كودك ميشود. بازي سيستم عضالني و رشد حسي و حركتي كودك را تقويت مي كند و به اين طريق بر هوش كودك تأثير فراواني دارد و بازي كردن دقت كودك را در انجام كارها افزايش ميدهد. از ديگر تأثيرات مهم بازي در دوران كودكي ر شد عاطفي و ايجاد اح ساس شادي و ن شاط در كودك است. بازي سالم مي تواند عواطف منفي از قبيل ترس، اضطراب، نفرت و افسردگي را به شدت در كودك كاهش دهد. به همين جهت امروزه مهم ترين روش براي درمان اختالالت رفتاري و عاطفي كودكان بازي درماني ا ست كه حتي موجب درمان ب سياري از اختالالت رفتاري در بزرگ سالي بازي ها است. علت دستكاري در پديده ها و آزمايش محيط اطراف توسط كودك، افزايش طريق برآورده شده و مناسب ترين عمل رشد عقلي كودك است. انسان در تمام مراحل زندگي خود داراي نيازهايي است كه باي ستي حداقل به طور ن سبي برآورده شوند زيرا كه ارضاي آن باعث مي گردد انسان روند تكاملي خود را به گونهاي طبيعيتر سپري كند. كودك در هر يك از مراحل مختلف زندگي خود تا بزرگ سالي نياز به تحرك ج سمي و فعاليت مغزي دارد كه تا حد زيادي مي توان آن را بو سيله ي بازيهاي دوران كودكي تأمين نمود. گاه والدين دانسته يا ندانسته از بازي تنها براي آرام كردن خود استفاده مي كنند در صورتي كه بازي هاي دوران كودكي هم در تكوين شخصيت فرداي فرزندشان مؤثر است هم اين كه ذهن او را در مورد مسايلي كه پيش خواهد آمد ياري مي كند و باعث ميشود كودك با درك بهتري به سوي زندگي حقيقي كه فراتر از بازيها و رؤياهاي اوست گام بردارد. شش سال اول زندگي كودك سال هاي حساس هستند زيرا ميزان رشد در اين سال ها نسبت به مراحل ديگر رشد سرعت بسيار بيشتري دارد. پرورش كامل استعدادهاي كودك بويژه در اين سال ها نياز به محيطي محرك و برانگيزنده دارد. منظور از محيط برانگيزنده محيطي استتت كه براي كودك 5 فر صت هايي فراهم آورد تا كودك با آزمايشها، ا شياء و مكان هاي متنوع روبهرو شود و ك سب تجربه كند. بازي براي كودك فرصتتتهايي فراهم مي آورد تا كودك با بزرگتر ها، گروههاي ديگر و همرديفان مواجه شود و به تعامل معنيدار و غني با آنها بپردازد و بازي امنيت عاطفي و حمايتي كودك را تأمين ميكند. كودك بخ شي از اوقات خود را صرف بازي ميكند بنابراين با تفريح و سرگرمي در واقع آمادگي الزم را براي مواجه شدن با زندگي و ناسازگاري آن پيدا كرده و در جميع ابعاد نيز تكامل مييابد. بازي فر صت هايي را براي كودك فراهم ميكند تا او مهارتهاي حركتي در شت و ظريفش را ر شد دهد و سالمت ج سمي اش را تأمين كند. بازي به كودك كمك ميكند تا قدرت تخيل و خالقيت خود را ر شد د هد، محيطي را براي كودك مه يا مي ك ند تا به تمرين م ها رت هاي اجت ماعي خود بپردازد. بازي وسيلهاي است كه كودك از طريق آن عواطف و هيجانهايش را ابراز ميكند. با به كودك كمك ميكند تا نظامهاي ارزشي را درك كند. بازي كودك آموزش و درس ني ست بلكه گونه اي از آزمايش كردن فرهنگ ا ست. به بياني ديگر كودك خود را از راه با زي به فرهنگ جامعه و قوم خود نزديك ميكند. كودك از راه جنب و جوشهاي ح سي و حركتي خود را با محيط زي ستي تازه سازگار مي سازد و سپس در خرد سالي مي كو شد بو سيله ي بازي ر شد و تكامل ج سمي و عقلي خود را تأمين سازد و در اجتماع بزرگ ساالن جايي براي خود باز كند. از آن جاي ي كه آينده ي هر كشتتوري و اجتماعي به كودكان آن جامعه بستتتگي دارد، بنابراين توجه به كودكان و مسائل مربوط به آنان در اولويت قرار ميگيرد. 6 بيان مسأله بازي در همهي مراحل زندگي كودك سهم عمده اي در ر شد بدني و رواني كودك ايفا مي كند. بازي به خودي خود آن قدر براي كودكان طبيعي استتت كه اگر آنان را از انجام دادن بازي منع كنند، رشدشان با اختالف مواجه مي شود و دچار افسردگي و به نوعي گريز از خود و ديگران مي شوند. بازي راهي براي كسب تجربه بخصوص در مسائل پراضطراب زندگي و استرسهاي مختلف است. بچه ها مدت ها قبل از پا گذاشتتتن به دوران بزرگستتالي فشتتار رواني را تجربه مي كنند. برخي كود كان مجبور ند با مشتتكالتي م ل كشتتمكش هاي خانوادگي، طالق و تغييرات دائمي مدرستته، هم سايه ها، توافقات مراقبت از كودك و ف شار گروه هاي هم سال و بع ضي اوقات حتي با خ شونت در خانواده يا جامعه د ست و پنجه نرم كنند. ب ي شتر والدين كودكان آرزو مي كنند كودك شان به تنهايي خودش را سرگرم كند. اين خواسته والدين نطقي است چون كودك مي تواند اسباب بازيها را بردارد و با آن ها بازي كند، دنبال توپ بدود، كتابي را ورق بزند. بنابراين، نوع انتخاب اين وستتايل مي تواند در بهبود روابط اجتماعي آنها تأثير بهسزايي داشته باشد. با توجه به نقش بازي بر روابط و رشد اجتم اعي كودك با ديگران، همساالن و بزرگساالن پژوهشگر بر آن شدند تا دربارهي بازيها و تأثير آن بر بهبود رشد اجتماعي كودكان پيشدبستاني پژوهش كنند. اهميت و ضرورت پژوهش كودكان ما آينده بشر يت و اميد جهان هسنتد. توجه به سالمت بدني و رواني آنان جامعه ي پويا را به ارم غان مي آورد. اهم يت و تأثير نقش پذيري و الگوبرداري اين دوران از ز ندگي بر باقي دوران 7 آنچنان ا ست كه مي توان آن را در شكل گيري الگوهاي رفتاري و كيفيت سازگاري كودك در دوران بعدي و همچنين دوران بزرگ سالي تعيين كننده دان ست به طوري كه شالوده شخ صيت ان سان معموالً در همين دوران ريخته ميشود. در گذشته به اهميت و نقش اين دوران در سرنوشت انسان توجه الزم نمي شد و پدران و مادران بر اين باور بودند كه كودك در حد يك ان سان درخور توجه ني ست و به اين ترتيب در زمينه تربيت او نميكوشيدند.م دوران كودكي به جهت نقش مهمي كه در سرنو شت آينده ان سان ايفا مي كند فر صت بي نظيري ا ست كه نبايد آنها را از د ست داد. اين دوران بهترين زمان براي تربيت و پايه گذاري زندگي سالم و سعادتمندانه فرزند است. كودكان كه قستمت عظيمي از جمعيت جهان را تشتكيل ميدهند، بنابراين اهميت شتناخت و پژوهش اين قشر عظيم ما را در تربيت هرچه بهتر و مبارزه با هر گونه اختالل ياري ميدهد تا از ظهور و پايداري آن در زمان بزرگسالي خودداري شود. بازي براي كودك يك ضتترورت اجتماعي، زيستتتي و رواني استتت و ريشتته در ستتاختار رو ان شناختي، زي ست شناختي و اجتماعي نوع شبر دارد. در اين ميان ا سباب بازيها نيز ركن مهمي در بازيهاي كودكان دارد و پا سخگوي منا سبي براي نيازهاي رواني، زي ستي و اجتماعي آن ها ميبا شد. در واقع اسباب بازي و بازي، محملي است كه به واسطه ي آن كودك ضمن تنش هاي زيست شناختي، روان شناختي و اجتماعي خود به تعادل ضمن د ست مي يابد. بازي كردن راهي براي بيان اح سا سات كودكان نيز ميباشتد. با توجه به اين ها ميتوان گفت كه از اهميت بازي براي كودكان چيزي پوشتيده نميباشد. 8 اهداف پژوهش هدف اصلي پژوهش بررسي تأُير بازي و اسباببازي بر رشد اجتماعي كودكان پيشدبستاني اهداف فرعي پژوهش 1 -كمك به آشنايي معلمان، مربيان و والدين با تأثيرات بازي 2 -بدست آوردن اطالعاتي در زمينه تأثيرات بازي بر كودكان 3 -بدست آوردن اطالعاتي در زمينه اهداف بازيها 2 -بدست آوردن اطالعاتي درباره نظر و نظريههاي روانشناسان درباره بازي و انواع آن سؤاالت پژوهش سؤال اصلي پژوهش آيا بازيها و اسباببازيها موجب رشد اجتماعي كودكان پيشدبستاني ميشود؟ سؤاالت فرعي پژوهش 1 -آيا بازي كردن موجب افزايش سن عقلي كودكان پيشدبستاني ميشود؟ 2 -آيا بازي در ايجاد اختالالت رفتاري كودكان تأثير دارد؟ 3 -بازي چه اهدافي دارد؟ 2 -انواع بازي چيست؟ 5 -بازي چه تأثيراتي بر كودكان ميتواند داشته باشد؟ 9 فرضيههاي پژوهش 1 -بازي موجب كاهش اختالالت رفتاري در كودكان پيشدبستاني ميشود. 2 -بازي موجب افزايش سن عقلي در كودكان پيشدبستاني ميشود. 3 -بازي موجب رشد اجتماعي كودكان پيشدبستاني ميشود. )فرضيه اصلي( تعاريف نظري متغيرها بازي: هر نوع فعاليتي ا ست كه كودك براي لذت بردن انجام مي دهد بدون اين كه به نتيجهي آن توجهي داشته باشد. ا سباب بازي: به و سايلي گفته مي شود كه كودكان با آن ها شخ صيت خود را از نظر ذهني و رواني شكل ميدهند و آينده خود را در قدرت آنها جستجو ميكنند. رشد اجتماعي: رسيدن به نوعي از ارتباط با ديگران در راستاي رسيدن به اهداف اجتماعي. اختالالت رفتاري: به رفتارهاي غيرمتعارف و دشوار كه مستلزم درمان ميباشد، اطالق ميشود. سن عقلي: سني كه با سن تقويمي فرد متفاوت بوده و به ميزان رشد عقلي وي وابسته است. تعاريف عملي متغيرها بازي: منظور استفاده كردن كودك از انواع اسباببازيها ميباشد. 11 اسباب بازي: منظور لوازم و و سايلي مانند عرو سك، لگو، ما شين و ديگر ا سباب موردنياز كودكان براي بازي ميباشد. رشد اجتماعي: رسيدن به مرحلهاي از رشد كه در آن كودك در ارتباط با ديگران و مواجه شدن با عوامل بيروني دچار ا سترس و ف شار رواني نبا شد و بو سله ي آزمون ر شد اجتماعي وايلند برر سي ميشود. اختالالت رفتاري: منظور اختاللي است كه از طريق پرسشنامه هاي مايكل راتر فرم والدين و معلم ارزيابي مي شوند و عبارتند از بيش فعالي، پرخا شگري، اختالف خواب و ا شتها، حواس پرتي، كمبود توجه، ناسازگاري اجتماعي، رفتارهاي ضد اجتماعي و... سن عقلي: منظور سني است كه از طريق آزمون گوديناف بدست ميايد. ديدگاههاي مطرح شده در مورد بازي - ديدگاه انرژي اضتتافي، با تقليد از اطرافيان: طبق اين نظريه بازي صتترفاً براي تخليه انرژي است و هدفي را دنبال نمي كند. همچنين اسپنسر معتقد است بازي براي تقليد از اطرافيان كودك به ويژه والدين است. مانند بازي با ظروف آشپزخانه، عروسك بازي است )اسپنسر و شيلر(. انتقاد: در بازي جورچين كودك نياز به صتترف انرژي زيادي ندارد، حتي هنگام بيماري نيز از بازي لذت ميبرد. 11 - نظريه پيش تمرين: وي معتقد ا ست بازي يك سل سله پيش تمرين ا ست، هدف آن ساختن رفتارهايي است كه كودك در آينده خود به انجام آن ها ميپردازد. م ل: عروسك بازي دختر بچهها براي تمرين مادر شدن در آينده )كارل گروس(. انتقاد: سرسره بازي هيچ هدفي را دنبال نميكند. - ديدگاه استراحت و رفع خستگي: بازي به منظور استراحت كردن و رفع خستگي است. انتقاد: كودكاني كه صبح از خواب بيدار مي شوند و چ شم باز مي كنند به دنبال بازي ميروند، چرا؟ )الزاروس(. - نظر يه تكرا ر ف عال يت هاي ا جدادي: معت قد استتت كودك به بازي مي پردازد تا محتوي و صحنه هايي را كه اجداد شان ايجاد كرده بودند، تجديد كنند. يعني كودكان ويژگي بازي را به ارث ميبرند )استانلي هال(. انتقاد: امروزه كودكان به جاي تير و كمان و بازي به روش سرخ پو ستان زمان ا ستانلي ها ل با موشتتك، اتومب يل، هواپي ماي كوكي يا مجهز به وستتي له كنترل از راه دور و انواع وستتايل كامپيوتري بازي مي كن ند و اين ثا بت مي ك ند كه بازي كودكان براي تجد يد رف تار ا جدادي نيست. - نظريه فردريچ فروبل ) 1852-1882 :)كار خود را از مهد شتتروع كرد. معتقد استتت بچه ها ضمن بازي يا د ميگيرند و يادگيري هنگامي نتيجهبخش ا ست كه كودك به بازي هاي خيالي كه او را وادار به فكر كردن مي ك ند مي پردازد. از نظر فرو بل با ارزش ترين ف عال يت ها، 12 فعاليتهاي خارج از خانه و بازيهاي سازنده م ل: هنر، صنايع د ستي، مو سيقي و كتاب هستند. - نظريه ماريا مونته سور ي )1952-1881 :)وي پزشك بود و با كودكاني كه در يادگيري ناتوان بودند كار ميكرد. وي معتقد بود كه كودكان يادگيرنده فعال هستند و چنانچه مجموعهاي از فعاليتهاي بنيادي را انجام ندهند، نميتوانند خالق شوند. - نظريه سوزان ايساكس )1928-1885 :)تحت تأثير فروبل قرار داشت. او بازي را روشي براي بيان اح ساس مي دان ست و همچنين معتقد بود كه بي شترين يادگيري از سن 8 سالگي آغاز ميشود. - نظريه ليو ويگوت سكي ) 1932-1896 :)معتقد بود كه كودك از بازي كردن لذت ميبرد. زيرا در بازي د ست به فعاليت هايي ميزند كه در واقعيت برايش امكانپذير ني ست مانند به پرواز درآوردن هواپيما. - نظريه دي.وي ويني كوت )1982-1896 :)معتقد بود بازي در رشد عاطفي و اجتماعي كودك نق شي مهم ايفا مي كند و با يادگيري رابطهاي ب سيار نزديك دارد. مانند خرس پ شمالو كه براي كودك تسليبخش هستند. - نظر يه جرومي برونر ) 1959 :)يادگيري از طريق بازي ) يادگيري در ع مل(. معت قد استتت فعاليتهاي فيزيكي )بدني( براي رشد ذهني بچه ها ضروري است و زمينه مناسبي براي فكر كردن كودكان ايجاد ميكند. او اعتقاد دا شت بازي ميتواند فر صت كافي براي ك سب چنين تجاربي را فراهم سازد. 13 - نظريه اريك اريك سون ) 1989-1912 :)اريك سون نظريه فرويد درباره شخ صيت و ذهن را كامل كرد. او به ارتباط ميان بازي تخيلي و بازي عاطفي نيز عالقمند بود. در واقع كار او مقايسه بازي بزرگترها با بازي كودكان بود. - نظريه كريستتت آتي )قرن بيستتتم(: وي نظريه طرح و برنامه ريزي در بازي را مطرح كرده است. - نظريه ژان ژاك روسو: روسو بر اهميت بازي در كودك تاكيد داشت. وي معتقد است بايد به كودك احترام گذا شت. معلم در همبازي شدن با كودكان بايد خود نيز كودكانه رفتار كند تا بتواند ارتباط مناسي با آنها برقرار سازد. - نظريه زيگموند فرويد ) 1939-1859 :)فرويد بر خالف روستتو، معتقد بود براي درك كودك نيازي به بازي كودكانه رفتار كردن نيست. بلكه راهي بايستي پيدا كرد تا كودك را به دوران بزرگسالي رساند. فرويد به كودك كاوي يا تحليل رواني كودك اعتقاد داشت. انتقاد: كودك به ندرت ميتواند زندگي گذ شته و مراحل ر شد خود را به طور م ستقيم بيا ن كند و غالباً عالقهاي به اين كار ن شان نمي دهد. در واقع نميتوان روش روانكاوي بزرگ ساالن را در مورد كودكان نيز به كار بست. فروي به اصل لذت بردن اعتقاد داشت و معتقد بود بازي براي كودكان لذتبخش است و نياز كودكان را ار ضاء مي كند، همچنين وي معتقد بود كه بازي فعاليتي ا ست براي تخليه رواني )كاتارسيس( و كودك ضمن بازي خود را با شرايط دشوار مواجه ميسازد. 14 - نظريه آنا فرويد: گرچه نظريه آنا فرويد و زيگموند فرويد در مورد بازي تا حدودي به هم شتبيه هستتند، امرا در تكنيكها تا اندازه زيادي با هم تفاوت دارند. آنا فرويد به ناخودآگاه اهميت ميدهد و بر احساس همدلي تأكيد دارد. عالوه بر آن به نقاشي و رنگآميزي كودكان در حين بازي نيز توجه بسيار دارد. پس از آنا فرويد، مالني كالين هم با تاكيد بر ناخودآگاه، معتقد بود بايد فعاليت خود به خودي را جايگزين تداعي آزاد كرد. بر ا ساس نظريه مال ني كالين برخوردهاي اح سا سي و نگراني كودك در بازي او آشكار ميشود - نظر يه اتو را نگ: به در مان ارت باطي معروف استتت، به راب طه ي عاطفي كودك و در مانگر ميپردازد. اتورانگ بي شتر به و ضعيت فعلي كودك توجه دا شت تا به گذ شته او. عالوه بر او سه روانشناس ديگر به نامهاي لوئي، سولومون و كن هم بر زمان حال تأكيد داشتند و معتقد به بازي درماني فعال )رابطه پويا ميان درمانگر و كودك( بودند. برخالف آنا فرويد و مالني كالين چندان بر احساس همدلي تأكيد نميكردند. در بازي درماني فعال تعدادي استتباب بازي به كودك داده مي شتتود و درمانگر نيز جهت تشويق كودك، خودش وارد بازي ميشود. - نظريه فردريك ستتولمون پرز ) 1981-1893 :)بازي هاي كودكانه را به ستته گروه تقستتيم ميكند. 3 گروه بازي: 1 -منظم: بازيهايي كه داراي قواعد معين هستند )شطرنج( 15 2 -نامنظم: بازي هايي كه داراي قوا عد معين نيستتت ند و بيشتتتر جن به تمريني درا ند )خالهبازي- ماشينبازي( 3 -مهارتي: مهارت ساختن در آن ها مطرح ا ست و ميزان خالقيت كودك را ن شان مي دهد )برجسازي- مكعبسازي( - نظريه ژان پياژه )1981-1896 :)معتقد بود بازي راهي ا ست براي د ستر سي به جهان بيرون و لمس آن به گونهاي كه با وضتع كنوني فرد مطابقت داشتته باشتد. وي معتقد بود بازي در رشد كودك نشق اساسي دارد. كار او بيشتر درباره چگونگي رشد ذهني بود و در اين زمينه چهار مرحله زير را بيان كرد: 1 -مرحله حسي- حركتي )تولد تا 18 ماهگي( 2 -مرحله سمبليك )18 ماهگي تا 8 سالگي( 3 -مرحلهي ملموس و گسترش يافته )8 تا 12 سالگي( 2 -مرحلهي بازيهاي باقاعده )12 تا بزرگسالي( به جنبه شناختي بازي توجه دارد. - نظريه راجرز ) 1988-1912 :)معتقد به مراجع محوري يا درمان غيرمستتتقيم بود. اعتقاد به فراهم كردن شرايط دارد زيرا معتقد است مراجع خود توانايي حل مسئله را دارد. در انتخاب بازي آزاد باشد. - نظريه ويرجينيا اك سالين: او يك نظريه پرداز پديدار شناختي ا ست ) 1928 )پس از راجرز، در مان غيرمستتتقيم را در مورد كود كان به كار بستتت. يكي از موفق يت هاي او در مان پسربچه اي به نام ديبز است كه شرح كامل آن در كتابي به نام ديبز در جستجوي خويشتن 16 به چاپ رسيده است. ديبز به تشخيص روانش ناسان و پزشكان اطفال پسربچه اي آشفته و غيرعادي است. او توانايي حرف زدن نداشت، گاهي بدون توجه به همكالسيها و معلم، مات و بدون حركت مين ش ست. با چهار د ست و پا روي كف اتاق راه مي رفت. گاهي نيز جيغ و دادهاي شديد راه مي انداخت. به همين دليل معلمان، روان شنا سان و پز شك اطفال مدر سه او را بي مار رواني و يا كودكي د چار ع قب اف تادگي ذهني يا آستت يب مغزي به هن گام تو لد ت شخيص داده بودند. خانواده ي ديبز پس از تالش ب سيار براي درمان ت صميم مي گيرند به منظور مشاوره به اكسالين مراجعه كنند. اكسالين نخستين فردي بود كه بازي درماني را به صورت مدرن، در اتاق بازي درماني انجام ميداد. پس از چند جلسه تشخيص داد كه بيماري ديبز اوتي سم ا ست. او كودكي در خود فرورفته يا خود گم كرده ا ست )خود فرورفته: نوعي اختالل رفتاري كودك استتت كه با دوران شتتيرخوارگي، اوايل دوران كودكي ارتباط دارد، م شخ صه آن بي عالقگ ي به ساير افراد، ا شكال در ر شد زبان، پرفعاليتي، پرخا شگري، خودتخريبي، تو جه بيش از حد به محركي نامربوط در محيط براي مدتي بستت يار طوالني است(. بر اثر تالشهاي درمانگر به مرور خود را پيدا كرد و به عنوان يك فرد تيزهوش در مدرستته تيزهوشان ادامه تحصيل داد. )ويرجينيا اكسالين، 1928) - نظريه رفتار درمانگرها: يكي از بهترين روشهاي درمان مسائل كودكان، رفتار درماني است. اين تكنيك در تقويت رفتار مطلوب و خاموش ساختن رفتار نامطلوب كاربرد دارد. ب سياري از م سائلي كه به مراكز م شاوره ارجاع داده مي شود مربوط به ناتواني والدين در ايجاد رابطه 17 با كودك ا ست. رفتار درمانگران كمك مي كنند كه والدين و كودك بتوانند رفتار صحيح را بياموزند. - نظر يه آدلر ) 1938-1881 :)به عق يده آدلر از طريق بازي ، ميتوان اطال عات مف يدي را در راب طه با وضتتع يت فعلي و آي نده او به دستتت آورد و ز ندگي آي نده كودك را تا حدودي پيشبيني كرد. آدلر به شتتيوه زندگي اهميت مي داد. معتقد بود، ميتوان با مشتتاهده رفتار كالمي و غيركالمي شتتيوه زندگي او را كشتتف كرد. اطالعاتي كه از مشتتاهده كودك هنگام بازي به دستت ميآيد، ميتواند به منظور راهنمايي در نخستتين ستالهاي زندگي او مورد استفاده قرار گيرد. آدلر در نظريات خود به عالقه اجتماعي نيز اهميت داده است. عالقه اجتماعي عبارت استتت از تعامل فرد با اجتماع. اگر عالقه اجتماعي در كودك رشتتد نكرده باشد در تعامالت اجتماعي مشكل خواهد داشت. بازيهاي اجتماعي معموالً مقرراتي دارد كه هر عضو گروه بايد آن را رعايت كند. تكنيك بازي از نظر آدلر: بازي با عروسك خيمه ِب بازي: اولين مرحله در مشاوره آدلر ايجاد ارتباط با كودك است. - نظريه مري شتتريدان: بازي خودجوش )خودبرانگيخته(. در با خودجوش، كودكان خود نوع، مدت بازي و زمان توقف آن را م شخص مي كنند. بزرگترها، در اختيار دادن و اجازه دادن به آنها نقش مهمي دارند. اين مسئله بسيار مهم است كه درمانگران مبتدي بايد به ارزش هاي بازي خودجوش آگاه باشتند تا بتوانند نقش تستهيل كنندهي دقيق را ايفاء كنند و امكانات 18 منا سبي در اختيار آنان قرار دهند. بايد به خاطر دا شته با شيم كه هر كودك فردي ا ست با نيازهاي خاص خود كه در طي مراحل پيشرفت تغيير ميكند. نكات مهم در بازي خودجوش: 1 -پذيرش مسئوليت مراحل گوناگون بازي و رعايت دقيق مسائل ايمني 2 -كمتر به نتيجه بازي بيندي شند اجازه داده شود تا از مراحل گوناگون بازي كودكان لذت ببرند. در واقع هدف انجام دادن بازي خودجوش است نه پرداختن به نتيجه آن. 3 -درمانگر بداند چه زماني بايد در بازي كودكان دخالت كند. در مورد كارهاي نامناسب آن ها نظر بدهد يا كارهايشان را متوقف كند. 2 -انجام د هد و زماني ديگر نتوا ند آن را انجام د هد عالمت م بت و منفي مي گيرد و نيم نمرهي م بت به او تعلق ميگيرد. 5 -توجه: اگر عملي را كودك فقط در صتتورت وجود اجبار و يا فشتتار بتواند انجام دهد، نمرهاي به او تعلق نميگيرد. نحوهي محاسبه بهرهي اجتماعي (SQ( براي بدستتت آوردن بهره ي اجتماعي، ابتدا نمره هايي را كه كودك از هر ستتئوال ميگيرد با هم جمع كرده، نگاه به جدول پيوست مراجعه مي كنيم و سن اجتماعي (SA (معادل نمرهي خام بدست آمده را پيدا ميكنيم. سپس بهرهي اجتماعي را با استفاده از فرمول زير محاسبه ميكنيم: SQ  SA CA 100 19 بهتر ا ست SA و CA ( سن تقويمي( بد ست آمده به يك واحد تبديل شوند، يعني هر دو يا به سال يا به ماه حساب شوند. نتيجهي بدست آمده يعني SQ نمرهاي است كه روانشناس بر اساس آن و با توجه به شتتناخت كودك و هنجارهاي اجتماعي جامعه، قضتتاوت مي كند كه آيا نمره اي كه كودك گرفته نشانگر نقص در رفتار سازشي است يا خير. رفتار سازشي يعني سازگاري فرد با توجه به سن خود در مورد روابط اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي. آزمون آدمك گوديناف در حقيقت تر سيم شكلي از ان سان ا ست كه در آن كودكان شناخت كلي و يا جزئياتي كه مي تواند نشان دهنده ي شرايط ذهن كودك در آن سن خاصي كه قرار دارد، باشد. گوديناف در سال 1962 اين آزمون را براي بررستتي هوش و حوزههاي شتتناختي فكر كودك ابداع كرد. او دري افت كه بر استتاس نظريات پياژه، هر چه سن كودك افزايش مي يابد، شناخت كودك ن سبت به تحوالت ت صوير سازي آدمك و توجه به جزئيات نيز افزايش مييابد.