| نظرات (0)
يكي از سوالهايي كه شايد براي برخي از پدر و مادرها مطرح شود، دليل بازي نكردن كودك با اسباب بازي است. شايد دغدغه خيلي از والدين مرتب كردن اسباب بازيها توسط كودك باشد، اما سوالي كه براي بسياري ممكن است به وجود آيد، علت بازي نكردن كودك با اسباب بازي است. كمتر شنيدهايد پدر يا مادر كودكي بگويند: «كاش فرزندم اسباببازيهاي بيشتري داشت.» والدين زمان زيادي را صرف مرتبكردن اتاق فرزندان خود ميكنند، اما پرسش بسياري از والدين اين است: چرا كودك با اسباببازيهايش بازي نميكند؟
بازي نكردن كودك با اسباب بازي چه دليلي دارد؟
روانشناسان كودك بر اين باورند كه اسباببازي موجب پرورش قدرت ذهني، جسمي، عاطفي و اجتماعي كودك ميشود و به ايجاد ارتباط بهتر بين كودك و دنياي بيرون كمك ميكند. نكتۀ مهم در انتخاب اسباببازي براي كودك تناسب آن با سن و ويژگيهاي جسمي و رواني كودك است تا بتواند براي او مفيد و مؤثر باشد. انتخاب اسباببازي مناسب به شكلگيري تمايلات فردي كودك كمك ميكند. چنانچه والدين در انتخاب اسباببازي مناسب كودك دقت نكنند و او را در خريد اسباببازي دلخواهش دخالت ندهند، تمايلات كودك به سويي ميرود كه انتظارش را ندارد و از بازيكردن با آن اسباببازي لذت نميبرد.
علاوه بر اين، بسياري اوقات بازينكردن كودك با اسباببازي دليل سادهتري دارد و دليلي براي نگراني نيست. دكتر كريستوفر ويلارد، نويسندۀ كتاب افزايش انعطافپذيري: آگاهي و دانش خانوادههاي شاد و كودكان موفق، ميگويد: «كودكان، بهجاي ارتباط سطحي و معمولي با تعداد زيادي اسباببازي، به ايجاد رابطهاي عميق با اسباببازيهاي خود و سلطه بر آنها تمايل دارند.»
شايد متوجه شده باشيد، كودكان در سالهاي ابتدايي زندگي خود خواندن مكرر يك كتاب يا انجام مكرر يك بازي را از والدينشان ميخواهند. اين تكرار ممكن است براي بزرگسالان آزاردهنده باشد، اما درواقع، براي رشد شناختي و مغزي آنها حياتي است.
به احتمال زياد مشاهده كردهايد، كودكان وقتي با وسايل بيارزش بازيها يا اسباببازيهاي جديد خلق ميكنند، تا چه اندازه خلاق ميشوند و با لوازم خود ارتباط برقرار ميكنند. بنابراين، نياز، ملال و سررفتن حوصله كودك سرچشمههاي ابتكار و خلاقيت او هستند.
اگر كودك به بازي با اسباببازيهاي خاصي علاقه ندارد، ميتوانيد با كمكگرفتن از قدرت تخيلش او را تشويق كنيد اسباببازي را كنار بگذارد. براي مثال، از كودك خود بپرسيد كدام اسباببازي تنهاست، يا كدام حيوان عروسكي بايد به خانهاش برود. داستان سفر بعدي آن اسباببازي ميتواند به راحتتر دستكشيدن از آن كمك كند.
لوئيس ساتلر، روانشناس كودكان در لسآنجلس، ميگويد:
شما ميتوانيد، با انتخاب اسباببازيهاي محبوب فرزندتان و نه خريد سريع آخرين اسباببازي روز بازار، علاقۀ او را به اسباببازيهاي خاص تحريك كنيد. من اعتقاد دارم كودكان ميتوانند، با قرارگرفتن در معرض شرايط و انتخابهاي مختلف، به علاقهمنديهاي خود پي ببرند. براي نمونه، كودكي كه پارك را دوست دارد ممكن است بازيها و اسباببازيهاي متحرك و بزرگ را ترجيح دهد. اما شما ميتوانيد، با اضافهكردن لوازم بازي كوچك مانند گچ نقاشي به مجموعه بازيهاي كودكتان اوضاع را تغيير دهيد. از طرف ديگر، كودكي كه موزۀ علوم را دوست دارد ممكن است به اسباببازيهايي با قابليت آموزش علم، فناوري، مهندسي و رياضي علاقه نشان دهد، اما شما ميتوانيد، با آشناكردن كودك با موسيقي و هنرهاي نمايشي، خلاقيت او را نيز تقويت كنيد.
اسباببازيهاي ساده مانند عروسكها و ماشينها نيز به ايجاد پويايي گروهي و مهارتهاي ميانفردي كودك كمك ميكنند. ساتلر در اينباره ميگويد: «كودكان اغلب از اينگونه اسباببازيها استفاده ميكنند تا به صحبت دربارۀ مسائل زندگي خود بپردازند.» بنابراين، افزودن بازيهاي فكري به اينگونه اسباببازيهاي كودك به يادگيري حل مسئله، مشاركت و ساير مهارتهاي آموزشي آنان كمك خواهد كرد.
تجربه عجيب شخص ديگري بودن به كمك اسباب بازي
بازي عملكردهاي مختلفي براي كودك دارد. او طي بازي ميتواند نقشهاي جديدي بهخود بگيرد و احساسات تازهاي را تجربه كند. براي مثال، ميتواند نقش مادر، پدر يا برادري كه از آنها رنجيده است را بازي كند، جاي آنها حرف بزند و تصميم بگيرد. اين شيوه به او كمك ميكند با چشمان آنها دنيا را ببنيد و جاي آنها زندگي كند. وقتي كودك عروسكي را بهعنوان يكي از اعضاي خانوادۀ خود درنظر ميگيرد و با او مكالمه ميكند، انتظارات خود را بيپرده و بدون نگراني با آنها درميان ميگذارد. او طي بازي ياد ميگيرد چگونه بايد با خيالات و واقعيتها روبهرو شود. تمام اين موارد بازي و اسباببازي را به ابزارهاي فوقالعادهاي تبديل ميكند كه ميتوان، در سطحي وسيعتر، از قدرتهاي شفابخش آنها در حل مشكلات روانشناختي كودك استفاده كرد.
كمك به كودك براي انتخاب بهترين اسباب بازي
اليزابت استيت، تسهيلگر مسائل كودكان، ميگويد: «كمك به كودك در شناخت اسباببازي محبوبش اين مزيت را دارد كه به شما كمك ميكند بههمريختگي منزل خود را تاحدودي سامان دهيد.»
فرض كنيد فرزند شما به انجام كارهاي هنري و ساخت كاردستي علاقه دارد و قفسههاي شما از باقيماندۀ كيتهاي نيمهكاره پر شده است. بهترين كار در اين شرايط چيست؟ بهتر است از كودك خود بخواهيد مشخص كند با ساخت كداميك از اين كيتهاي بازي خوشحال و راضيتر است. سپس به او پيشنهاد دهيد كيتهاي ديگر را با كيتهاي محبوبش جايگزين كند.
براي مثال، اگر فرزند شما به كيت بافندگي، كه بهعنوان هديۀ تولد برايش خريدهايد، علاقه دارد و تمام كارهاي مربوط به آن را انجام داده است، شايد حتي بخواهيد دوباره لوازم مشابه با آن اسباببازي را برايش تهيه كنيد تا به دفعات بيشتري آن بازي را انجام دهد. اما اگر تنها يك ساعت يا بيشتر با كيت گُلسازي بازي كرده و ديگر به سراغ آن نرفته است، ميتوانيد آن را از بين اسباببازيهاي فرزندتان حذف كنيد. استيت ادامه ميدهد: «مزيت اين كار اين است كه وقتي شما از تلاش هنري كودكتان (در اينجا لوازم بافندگي) حمايت ميكنيد، رهاكردن و كنارگذاشتن كيت گلسازي بدون استفاده را براي او سادهتر ميكنيد.»
بنابراين، اينطور بهنظر ميرسد كه با يافتن بهترين اسباببازي براي فرزندتان نه تنها به علاقهمنديهاي كودكتان پي ميبريد، بلكه در اين مسير از قدرت بازي و نقش آن در زندگي كودك نيز آگاه ميشويد. اگر شما هم اين تجربه را داشتيد حتما از طريق قسمت نظرات در سايت كودكت با ما در ميان بگذاريد.
:: موضوعات مرتبط:
:: برچسبها:
دليل بازي نكردن كودك با اسباب بازي چيست؟،