تقريباً همه ما از تك‌تك لحظاتمان انتظار نتيجه داريم. مثلاً وقتي سوئيچ را در ماشين مي‌چرخانيد، انتظار داريد ماشين روشن شود. و وقتي اين اتفاق‌ها نمي‌افتد، فوراً دچار نااميدي مي‌شويم. اين درمورد روابطمان هم صدق مي‌كند. براي خيلي از ما انتظاراتمان از نامزد يا همسرمان متفاوت است. درواقع، اين تفاوت‌ها اينقدر مهم مي‌شوند كه اگر برآورده نشوند، موجب پايان يافتن آن رابطه يا ازدواج مي‌شود.
خيلي از توقعات ما از تجربيات دوران كودكي مان و رابطه‌اي كه بيشترين تاثير را روي ما داشته است --والدين و خانواده--سرچشمه مي‌گيرد. اگر در خانه‌اي بزرگ شده باشيد كه فقط با يكي از والدين زندگي مي‌كرده‌ايد، ممكن است انتظارات بسيار كم و محدودي از طرفتان پيدا كنيد. يا شايد هم فانتزي كودكانه‌اي داشته‌‌ايد كه پدر يا مادر چگونه است و حالا انتظاراتتان از طرف‌مقابل به طور غيرواقع‌بينانه‌اي بالا مي‌رود.
حتي اگر در خانواده‌اي با هر دو والدين بزرگ شده باشيد، ممكن است توقعاتي داشته باشيد كه خودتان از آن بي‌خبريد. مثلاً مردي كه در خانواده‌اي بزرگ شده است كه پدر خانواده تمام روز كار مي‌كرده و در كارهاي خانه به مادر كمك نمي‌كرده است، ممكن است توقع داشته باشد كه وقتي به خانه مي‌آيد، از او پذيرايي شود و خودش هيچ كمكي در كارهاي خانه نكند. اما اگر همسرش در خانواده‌اي بزرگ شده باشد كه هر دو والدين شاغل بوده‌اند و پدر خانواده نقش فعالي در كارهاي خانه داشته است، از همسرش هم همين توقع را خواهد داشت. اگر اين تفاوت‌ها براي هر دو طرف يا يكي از آنها خيلي مهم باشد، و هيچكدام از طرفين حاضر به كوتاه آمدن نباشد، اين رابطه بر هم خواهد خورد.
نمونه ديگر از پرورش يافتن متفاوت را مي‌توان در حيطه مسائل مالي ببينيم. فرض كنيد شما در خانه‌اي بزرگ شده باشيد كه به علت پايين بودن درآمد خانواده، از همان سنين كودكي ياد گرفته‌ايد كه قدر هر يك ريال خود را بدانيد. اما همسرتان در يك خانواده طبقه بالا متولد شده است كه پول در آن اصلاً مسئله مهمي نبوده است و عادت‌هاي ولخرجي زيادي دارد. براي موفق شدن اين رابطه، بايد بين دو طرف مصالحه‌اي صورت بگيرد.
شايد شما هم بر سر خيلي از اينگونه مسائل پيش‌پاافتاده هر روز با هم جر و بحث داريد. موضوع اين اختلافات هر چه كه باشد، اين احتمال وجود دارد كه دليل اصلي آن تفاوت در توقعات شما دو نفر باشد. شما براي حل اين مسائل چه مي‌كنيد؟ البته رفتن به دادگاه براي طلاق را فراموش كنيد.
به جاي اينكه مدام با هم جنگ و جدل كنيد، براي چند ساعت يا حتي چند روز عقب بكشيد و كمي فكر كنيد. وقتي اعصاب هر دو شما آرام‌تر شد، اولين سوالي كه بايد از همسرتان بپرسيد اين است كه: انتظار تو (درمورد كارهاي خانه، مسائل مالي يا هر موضوع ديگر) چيست و اين توقع از كجا مي‌آيد؟ خيلي خوب است كه همين سوال را از خودتان هم بپرسيد. اين احتمال هست كه نظر هر دو شما به دوران كودكي‌تان يا روابط قبلي‌تان برگردد.
حتي زوج‌هايي كه با پيشينه خانوادگي يكسان كنار هم قرار مي‌گيرند مي‌توانند درمورد توقعاتشان با هم حرف بزنند. چيزي كه براي شما واضح و طبيعي مي‌آيد ممكن است موجب تعجب طرف‌مقابلتان شود و برعكس.
يك موسسه مشاوره اي نكات زير را براي حفظ يك رابطه خوب پيشنهاد مي‌دهد: • درمورد توقعات و نيازهايتان با هم حرف بزنيد؛ دلايل آن را هم بايد مطرح كنيد. • براي صحبت و توافق كردن درمورد چيزهايي كه از هم مي‌خواهيد مشتاق باشيد. • نخواهيد كه همسرتان براي برآوردن همه انتظارات شما خود را تغيير دهد. براي پذيرفتن تفاوت‌هاي بين همسر ايده آل و فرد واقعي كه با او ازدواج كرده‌ايد تلاش كنيد. • سعي كنيد مسائل را از نگاه طرف‌مقابلتان ببينيد. اين به آن معنا نيست كه بايد هميشه با هم موافقت كنيد، اما بايد تفاوت‌هاي بين خودتان، نظرات و نيازهاي جداگانه همديگر را درك كرده و به آنها احترام بگذاريد. • وقتي انتظارات، نيازها و نظراتتان با هم تفاوت دارند، براي صحبت كردن در اين رابطه صادقانه و با جديت تلاش كنيد. قبل از اينكه اوضاع بين شما وخيم شود، مي‌توانيد از متخصص مشاور كمك بگيريد. • همه تلاشتان را به كار گيريد تا به همسرتان بفهمانيد كه چقدر دوستش داريد. منبع: سايت مردمان
خبرنامه پیامکی 
