به جز فصل اول كه داريوش شجاعيان بازيهاي زيادي در تركيب استقلال انجام داد و طبق آماري كه در دست است 24 بار براي آبيها به ميدان رفت در باقي فصولي كه با استقلال قرارداد داشت هيچگاه نتوانست حتي به تعداد بازيهاي نيمفصل در تركيب تيمش حضور يابد.
سير نزولي شجاعيان به دليل مصدوميتهاي متعدد در فصول هجدهم و نوزدهم كاملاً ملموس بود با اين حال مديران باشگاه استقلال به جهت آنكه محكوم به رها كردن اين بازيكن در شرايط سخت آسيبديدگي نشوند قرارداد او را تمديد كردند تا شايد فرصت دوبارهاي در اختيار داريوش قرار بگيرد اما اين بازيكن همچنان روي همان محور حركت ميكند و شرايط باثباتي ندارد. شجاعيان در فصل بيستم كه تصور ميشد بازيهاي بيشتري در تركيب استقلال انجام دهد دوباره مصدوم شده و حتي احتمال دارد به دربي هم نرسد. اين احتمال در حالي اردوي استقلال را فرا گرفته كه شجاعيان تلاش ميكند معادلات را بر هم بزند و خودش را به بازي حساس استقلال با پرسپوليس برساند اما به واقع مصدوميتهايي كه داريوش با آن مواجه است به شدت استقلال را تحتالشعاع قرار داده و او را به بازيكني بياثر در اين باشگاه تبديل كرده است.
به لحاظ مالي نيز باشگاه استقلال ضرر بزرگي بابت حفظ اين بازيكن متحمل شده و طي چهار فصلي كه داريوش تحت قرارداد با باشگاه استقلال بوده نتوانسته مطابق با دستمزدي كه دريافت ميكند در اين تيم كارايي داشته باشد. اينطور ميتوان تحليل كرد كه استقلال براي حفظ شجاعيان كه همواره مصدوم بوده دچار ضرر چند ميلياردي شده و جا دارد كه مسئولان اين باشگاه براي نيمفصل تصميمي قاطعانه درباره اين بازيكن بگيرند و اگر ميبينند كه شجاعيان به لحاظ پزشكي همان شرايط سالهاي قبل را دارد بايد قرارداد اين بازيكن را فسخ كنند تا بيش از اين باشگاه دچار ضرر مالي نشود.
به هر حال شجاعيان فرصت بسياري در اين سالها داشته تا عيار خود را در اين باشگاه نشان دهد اما بازيكني كه اين تعداد مصدوميت را در كارنامه خود ميبيند قطعاً نميتواند براي باشگاهي همچون استقلال كه نياز به بازيكنان آماده دارد، گزينه مناسبي باشد. به لحاظ اخلاقي نيز باشگاه استقلال در سالهاي گذشته عملكرد مطلوبي در قبال اين بازيكن داشته و به اندازه كافي پاي مصدوميتهاي او ايستاده اما به نظر ميرسد ماندن پاي شجاعيان بيش از اين بيفايده است.