برترينها: سمفوني ۵ بتهوون مي تواند تجسم موسيقيايي آن چيزي باشد كه حكيم عمر خيام آن را «چوگان قضا» ناميده است. دودل چائوس (Doodle Chaos) توانسته است با ساخت اين انيمشن فوق العاده داستان زندگي من و شما را به تصوير بكشد. هر بار كه اين انميشن را مي بينم، چيز تازه اي را مي بينم:
آرامش زندگي، دست اندازها و طوفان هاي آن، از دست دادن كنترل آن ، بالا رفتن ها و پايين آمدن هايي كه گاهي تا مرز سقوط و نابود شدن كامل پيش مي رود، ولي ناگهان شانس آوردن ها و پيدا شدن يك تكيه گاه و اندكي آرامش كه آن هم باز موقتي است، و ناگهان ورود عشق و شخص ديگر در زندگي و كلي چالش جديد با اين همراه جديد:
نزديك شدن ها، دور شدن ها، گاهي فقط يك حركت موازي در كنار هم، و ناگهان دوباره تنها شدن ها، و ترديد براي جلو رفتن و بازگشتن ها و ناگهان ورود همراه و همراهان تازه بگونه اي كاملا تصادفي به زندگي و بازهم تكرار همان داستان هاي پيشين با آنها و بازهم پاياني عجيب و غيرمنتظره!
و باز زندگي كه اين بار با ترديد و ترس ادامه مي يابد با سرگيجه هايش، دور خود چرخيدن هايش، و سر جاي نخستين قرار گرفتن هايش، سقوط ها و خرد شدن هايش و عقب عقب رفتن هايش!
و آرامشي كه ديري نمي پايد و جرياني كه تند و تند و تندتر مي شود تا حدي كه خيلي از همراهانت خرد و محو مي شوند و در نهايت سكوت و به پايان رسيدن ناگهاني همه چيز و همه كس!
سمفوني ۵ بتهوون به عقيده خيلي ها بزرگترين اثر موسيقي تاريخ است. شايد اين انيميشن توانسته باشد با ظرافت وصف ناپذيري دليل و فلسفه آن را به تصوير بكشد. توصيه مي كنم بارها و بارها اين انيميشن را ببينيد. چرا كه همه آن ها بارها و بارها در زندگي من و شما رخ داده و خواهد داد!